Споменикот на Барутана

Споменкот на Барутана свечано е отворен во 1980 год. по повод одбележување на 35 години победа над фашизмот. Овој споменик се разликува од другите споменици од Народноослободителната војна, затоа што е посветен не само на тие што загинале во Втората светска војна, туку и во другите војни во текот на првата половина на XX век на просторите на Балканот, а во кои Љешњаните учествувале со останатите црногорски јунаци- Првата и Втората балканска војна и Првата светска војна.

Споменикот е резултат на креативниот домет на архитектката Светлана Кана Радевиќ. Таа со него го обликувала просторот давајќи уметничка димензија на каменот кој е синоним за Црна Гора и ова поднебје. Споменикот ја носи и силната идеја на братство, што е во склоп со сфаќањата на авторката дека споменикот тоа треба да го одразува- како преку причината, така и преку начинот на градење.Тоа укажува на нејзиното совршено разбирање на локалните вредности и нивниот поширок контекст кој е овде развиен,бидејќи во разговор и самите мештани кажуваат дека споменикот ги збратимил.

Мештаните дале свој придонес во изградбата на споменикот на разни начини-и со работа и со пари. Военото страдање на членовите на семејствата на  Љешњаните,  соседите и пријателите ги соединила и збратимила тагата, а потоа почитта кон загинатите и гордоста што се нивни потомци.Потоа ги соединила и градбата покажувајќи дека со заедничка работа се создава обележје кое значи вечен помен. Таа им го покажала патот и начинот да го изразат својот идентитет- стремеж кон возвишени вредности- слобода, достоинство, доверба, правда.